Onur Yaman

Sizin hiç sütten ağzınız yandı mı? Sütten ağzı yanan, yoğurdu üfleyerek yermiş. Böyle buyurmuş atalarımız. Bir sesin sürüklediği vehim, bazı yanlış anlaşılmalar, yaranma-nemalanma güdüleri ve gürültüye karşı susma direnişi ile yaşayan insanlarız. Geçmişin travmalarından kurtulamayıp, karşısına çıkan iyiliğe bile güvenemeyen insanlara borcu var bu dünyanın. Bu kepazelik nereye kadar götürebilir bir insanı, hangi müsait yerde indirir, kimlerle çatıştırır? Bu sorulara cevap bile verdirmiyor bu durum, biliyor musunuz? Öyle bir sefalete sürüklüyor ki insanı... Toplumsal meselelerde hiç görünmüyor bu insanlar. Nerede oldukları belli değil, varlıkları şüpheli. Eski bir metin gibi. Çevirmesen de oluyor bazen. Gerek duyulmuyor hakikatine. Bir parmak bal çalıyorlar ağızlara, sonra da çekip gidiyorlar.  Nereden bildiğimi sormayın. Sizi hiç bombaladılar mı? Vicdanınıza sorabildiğiniz şeyler vardır elbette. Bu soruların içi dolu mu yoksa boş mu, işte önemli olan taraf bu. Vicdan, sabah dokuz, a...

''Aramıza girmiş, dağlar denizler...'' Yıllar sanki birbirinden bağımsızmış gibi yeni sayfa açma hevesi içinde sahte gülücükler dağıtma hakkını kimden alıyorsun? Gündeminde vicdan olanların yanında olmayı bir kere bile aklından geçirmeden, hangi yeni yılı kutluyorsun? Sana sorulması gereken tüm soruları sormaya kalksam, ömrüm yetmez. Seni o yüzden bir kenara bırakıyorum şimdilik. Tüm olanlar, dünyanın gözü önünde olur. Bir şehrin en kalabalık caddesinde binlerce teklif yapılır. Binlerce onay ve binlerce reddin arasından sıyrılarak geçen bedenler vardır. Herkesi görmeye çalışmayanlar, vicdanına uyanlar, bir davayı güdenler ve bitmeyen oyunlar vardır. Aramıza dağların, denizlerin girdiği çok şey var. Saymakla bitmez. Yaşadıkça tecrübe ederiz onları. Küslerin asla barışamayacağı olaylar olmuştur. Vicdanla aramız açıldığında gözümüzün önünde olup biten onlarca şeye kayıtsız kalarak da günaha girmiş sayılırız. Zerre kadar inanca sahipsek, bu durumdan şiddetle kaçınmamız gere...