Hissikablelvuku

-
Çok fazla söz verilip çok fazla sözün tutulmadığı, hata gibi görünmeyen ama koskoca bir hata olan, ilaç sanılıp zehir çıkan ve daha birçok tersliği buralarda görürüz.

Neticesinde bunlara da imtihan gözüyle bakmalı, evhamdan kaçmalı, vesveselerden arınmalı...

Öyle zamanlar geçiyor ki insan geriye baktığında inanamıyor. Yine de iyi ki zaman geçiyor. İyi ki günler eriyor. Acı varsa, bu acı zamana dağılıyor. Daha az akla geliyor. Daha az rahatsız ediyor. İyi ki de böyle oluyor!

Takılıp kalmanın verdiği ağır hasarı bazı insanlarda net şekilde gördüm. Bu insanlara tavsiye vermeye kalkmanın saçmalığı ise bu yazının konusu değil.
Mesela şu sıralar hamsi yeniyor. Erişebilene afiyet olsun...

Yazının başlığına gelecek olursak...

Hissikablelvuku, ''bir şeyi olmadan önce sezme'' anlamına geliyor. Aslında üzen bir şey bu. Bir ayrılığı mesela... Önceden sezmek... Ne demek...

Ayrılık dediysem, bunu aşk bahsindeki ayrılık olarak anlamayın. Ölüme bakan bir sevdiğimizin de öleceğini anlayabiliriz. Kötü bir hastalıkla savaşıyordur, günden güne eriyordur...

Aşk bahsindeki ayrılıktaki önceden sezmek ise bu yazının konusu değil.
Mesela şu sıralar hamsi yeniyor. Erişebilene afiyet olsun...

Engin Nurşani'den ''Aldım Elime Kalemi'' çalıyor... Kumsalda oturulmuş, hafif bir rüzgâr var. Yüzümüzdeki hüzün tozlarını havaya karıştıran bir rüzgâr.

''Sen orada yaşar iken
El ilen mi gezeceğim...''

Her şey böyle başlıyor demek. Hazırlıksız yakalanmak, işte şimdi oldu düşüncesinin yanılgı olduğu...

''Geçen yıllar mâzisini
Unutalım acısını
Kahpe felek yazısını
Ellerimle bozacağım...''

Uçan kuştan haber bekleniyor. Dervişlik yolu göründü.

''Dolap niçin inilersin
Derdim vardır inilerim
İllallâh hû...
Ben Mevlâ'ya âşık oldum
Anın içün inilerim...''











Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu yıl da bitti, yenisini getirin!

-
Bir yıl başlamıştı, şimdi bitiyor... Bitecek bir yıl daha başlayacak ardından... Tüketmeyi seviyoruz. Caddelerde, alışveriş merkezlerinde yeni gelecek yılı da tüketmek için hunharca çaba gösteren insanlarız... İnsan da tüketiyoruz. Sabır da sevgi de... Kimse kendini değiştirmeden bir yeri, bir şeyi değiştiremez. Önce kendi kapının önünü süpüreceksin. Sosyal medyadaki kaydırma tuzağına düşmüşlerin, hedonist yaşam tarzına hapsolmuşların, küçük ve samimi şeylerin kıymetini bilmeyenlerin anlayacağı şeyler değil bunlar. Onlar, yeni yılı da tüketme peşinde. Tıpkı sevgileri, iyilikleri, gerçeği tükettikleri gibi. Sonra da şikayet edecekler. ''Nerede bu sevgi, nerede bu iyilik, nerede bu gerçek?'' diye. Şikayet ederken de utanmayacaklar. Hatta ''Neyini soruyorsunuz, siz tükettiniz ya!'' diyenlere düşman olacaklar. İnsanların doğruya, iyiliğe, dostluğa, samimiyete olan inancını kıran herkesi Allah ıslah etsin! Diğer tarafta da geçen yılın sonunda kendini sorguya ...
Devamı

Virgül mü nokta mı?

-
Bu yazı, virgül ve noktanın nerede kullanılıp nerede kullanılmayacağı hakkında gibi göründüyse yanılıyorsunuz demektir. Ben, bu iki noktalama işareti üzerinden derinlere girmek istiyorum. Kişiliğinize göre virgül insanı mısınız, nokta insanı mı? Bunu sorgulayacağız... Ne demek istiyorum? Yani, yaşadıklarınız karşısında düşüncelerinizin, tepkilerinizin sonuna virgül mü yoksa nokta mı koyuyorsunuz? Nokta koyuyorsanız, kestirip attığınız anlamına gelir. Virgül koyuyorsanız, açık kapı bıraktığınız anlamına gelir. Bu yazıyı okuyanlar, yorum kısmında belirtirse sevinirim. Kestirip atan fevrilerden misiniz, açık kapı bırakan uzlaşmacılardan mısınız? Tüm fikirlere saygı duyulmaz. Herkesin bir ''mahallesi'' vardır. Herkes, kendi mahallesine göre yaşar. Attığı adımdan, söylediği söze kadar herkes kendi mahallesinin özelliklerini taşır. O yüzden de kimse, her fikre saygı duyamaz. Tarafsızlık mesela... Bana göre rezalete yol açar. Adam Phillips'in, ''İlgi Arayışı'...
Devamı

Kardan beklentiler

-
Birkaç gündür ülkemizi etkisi altına alacak kar yağışının geleceğinden bahsediliyordu. Öyle de oldu. Hoş geldi, safa getirdi. Kar bir yandan tatil, bir yandan şubat ayı içinde olmamız hasebiyle sevgililerin gününe romantiklik katacak bir şey, bir yandan da telaş ve kaza demek. Bana göre böyle. Tabii ki kar da herkesin işine geldiği gibi tanımlanacaktır...  Kardan beklentilerimiz var. Kardan yapılma bir şey ne kadar dayanıklı olabilir? Kardan adam mesela... İttiriverirsin, dağılıverir. Bir de kar yağdığında, karla beraber gelmesini ve gerçekleşmesini istediğimiz şeyler olabilir. Onun sağlamlığı da istediğimiz şeye göre değişir... Bizim her zaman durmak bilmeden koştuğumuz yerler var. Bilinçli ya da değil, ne fark eder? Yolda olmak iyidir, dememişler miydi? Yalınayak bile koşuyoruz, aldırış etmiyoruz. Hedefe ulaşmak kimin umurunda? Sadece koşarız biz! Evet, sonra da ölürüz! Hem de kursağı dolu olarak ölürüz biz! ''Bedenin bu hayata direnirken, ruhunun pes etmesi yüz kızartıcıdır,...
Devamı