Isırgan ile taharet olmaz

-
''Kötü malzeme kullanılarak iyi bir iş çıkarılamaz, kötü kişiden de iyilik beklenemez.''

Kulağa küpe olması gereken bir atasözümüz!

Düştüğümüz yollarda, istikametimizde çokça ısırgan olacaktır. Olmazsa olmaz, yolumuzun bereketi gider.

Peki, bu ısırganla taharet olur mu?
Gözümüzün önüne geliyordur sonucu. Hiç de hoş değil.
Israrla ısırganla taharete kalkmak, doğamız gereği olarak da değerlendirilemez. Değerlendirilemezse, neden ısrar ediyoruz?

Neden içimizi dışımıza çıkaranlarda, dipsiz kuyularda merdivensiz bırakanlarda, yaramızı sarmayıp daha da deşmeye çalışanlarda, görmezden gelenlerde ısrar ediyoruz?

Bize bahşedilmiş bir yaşamda uzaktan ya da yakından sırtımıza atılmış okları görüyoruz, acısını çekiyoruz, derdine düşüyoruz ama bunu engelleyemiyorsak, biz helak olacakların başında sayılmaz mıyız?

Yoksa hayatın anlamı mı buradan çıkıyor? Bunları yaşamaktan zevk almak mı insan olduğumuzun farkına vardırıyor bizi?

Soru çok...

Eylül gelmişken
Eylül gelmişken...

Deniz kenarındayız dostlarla. Hafif rüzgâr. Biraz eskiden, biraz içinde bulunduğumuz zamandan, biraz da neyin/nelerin gelebileceğinden konuşuyoruz. Dalga sesleri, etrafta gülüşmeler, son demler...

Şu ândan zevk almaya çalışan yalancılar gibi hissediyoruz. Kafamız buradaymış gibi takılıyoruz birkaç saat. Sıkıntılı mevzulara girmiyor kimse. Ciddiyet yok, ortamı geren yok. Tahammül seviyemiz yüksek. Yalancıyız birkaç saatliğine. Arada böyle olmak iyidir. Bırakalım da herkes içinde halletsin halletmek istediklerini.

Soykırım son gaz devam
''Zulmedenlere meyletmeyin, sonra size ateş dokunur. Allah'tan başka sizin hiçbir yardımcınız yoktur. Sonra yardım da göremezsiniz.''
[Hûd-113]

Bir kafede oturuyoruz. Şehir dışından arkadaş gelmiş. Arkada bir ''hanımefendi'' sitem ediyor.

''Gazze bizim niye umurumuzda, bir tane Arap öldü diye Instagram mı kapanır...''

Üstelik biraz sesli söylüyor bunları. Sanki görevdeymiş gibi. İnsanların sinir uçlarıyla oynama görevi. Bu aralar oldukça sahiplenen var bu görevi. Ne desem bilemiyorum. Vicdan hiç uğramıyor böylelerine ve inanarak, bağıra bağıra söylediği şeyler de doğru değil. Bunca tezvîrât nereden çıkıyor, bilenler biliyor. Kısacası, ''hanımefendi'' zulmedenlere meyletmiş bile. Yazık değil de nedir?

İşte böyle, ısırgan çok ama olsun. Isırganlar da gününü görecektir elbet!
Biz ısırganla taharet olmayacağını bilelim de.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bu yıl da bitti, yenisini getirin!

-
Bir yıl başlamıştı, şimdi bitiyor... Bitecek bir yıl daha başlayacak ardından... Tüketmeyi seviyoruz. Caddelerde, alışveriş merkezlerinde yeni gelecek yılı da tüketmek için hunharca çaba gösteren insanlarız... İnsan da tüketiyoruz. Sabır da sevgi de... Kimse kendini değiştirmeden bir yeri, bir şeyi değiştiremez. Önce kendi kapının önünü süpüreceksin. Sosyal medyadaki kaydırma tuzağına düşmüşlerin, hedonist yaşam tarzına hapsolmuşların, küçük ve samimi şeylerin kıymetini bilmeyenlerin anlayacağı şeyler değil bunlar. Onlar, yeni yılı da tüketme peşinde. Tıpkı sevgileri, iyilikleri, gerçeği tükettikleri gibi. Sonra da şikayet edecekler. ''Nerede bu sevgi, nerede bu iyilik, nerede bu gerçek?'' diye. Şikayet ederken de utanmayacaklar. Hatta ''Neyini soruyorsunuz, siz tükettiniz ya!'' diyenlere düşman olacaklar. İnsanların doğruya, iyiliğe, dostluğa, samimiyete olan inancını kıran herkesi Allah ıslah etsin! Diğer tarafta da geçen yılın sonunda kendini sorguya ...
Devamı

Virgül mü nokta mı?

-
Bu yazı, virgül ve noktanın nerede kullanılıp nerede kullanılmayacağı hakkında gibi göründüyse yanılıyorsunuz demektir. Ben, bu iki noktalama işareti üzerinden derinlere girmek istiyorum. Kişiliğinize göre virgül insanı mısınız, nokta insanı mı? Bunu sorgulayacağız... Ne demek istiyorum? Yani, yaşadıklarınız karşısında düşüncelerinizin, tepkilerinizin sonuna virgül mü yoksa nokta mı koyuyorsunuz? Nokta koyuyorsanız, kestirip attığınız anlamına gelir. Virgül koyuyorsanız, açık kapı bıraktığınız anlamına gelir. Bu yazıyı okuyanlar, yorum kısmında belirtirse sevinirim. Kestirip atan fevrilerden misiniz, açık kapı bırakan uzlaşmacılardan mısınız? Tüm fikirlere saygı duyulmaz. Herkesin bir ''mahallesi'' vardır. Herkes, kendi mahallesine göre yaşar. Attığı adımdan, söylediği söze kadar herkes kendi mahallesinin özelliklerini taşır. O yüzden de kimse, her fikre saygı duyamaz. Tarafsızlık mesela... Bana göre rezalete yol açar. Adam Phillips'in, ''İlgi Arayışı'...
Devamı

Kardan beklentiler

-
Birkaç gündür ülkemizi etkisi altına alacak kar yağışının geleceğinden bahsediliyordu. Öyle de oldu. Hoş geldi, safa getirdi. Kar bir yandan tatil, bir yandan şubat ayı içinde olmamız hasebiyle sevgililerin gününe romantiklik katacak bir şey, bir yandan da telaş ve kaza demek. Bana göre böyle. Tabii ki kar da herkesin işine geldiği gibi tanımlanacaktır...  Kardan beklentilerimiz var. Kardan yapılma bir şey ne kadar dayanıklı olabilir? Kardan adam mesela... İttiriverirsin, dağılıverir. Bir de kar yağdığında, karla beraber gelmesini ve gerçekleşmesini istediğimiz şeyler olabilir. Onun sağlamlığı da istediğimiz şeye göre değişir... Bizim her zaman durmak bilmeden koştuğumuz yerler var. Bilinçli ya da değil, ne fark eder? Yolda olmak iyidir, dememişler miydi? Yalınayak bile koşuyoruz, aldırış etmiyoruz. Hedefe ulaşmak kimin umurunda? Sadece koşarız biz! Evet, sonra da ölürüz! Hem de kursağı dolu olarak ölürüz biz! ''Bedenin bu hayata direnirken, ruhunun pes etmesi yüz kızartıcıdır,...
Devamı